Marmalade Boy (ママレード·ボーイ, mamarēdo bōi ) is een shōjo manga door Wataru Yoshizumi die van 1999 tot 1995 werd geserialiseerd door uitgeverij Shūeisha in het maandblad Ribon.  De afleveringen zijn later verzameld in tien tankōbon volumes , waarvan er acht delen zijn uitgegeven in het Nederlands bij uitgeverij Glénat.
Het verhaal heeft twee centrale personages. In de eerste plaats een jong meisje, Miki Koishikawa genaamd, en een jongen van dezelfde leeftijd, Yū “meisjes plagen is liefde vragen” Matsuura. De ouders van deze twee tieners hebben besloten om omstandig aan partnerruil te doen waarbij de vader van Miki trouwt met de moeder van Yū en omgekeerd. Miki is enorm geschokt door deze beslissing. “Dat was het begin van mijn dagen van oeverloos lijden”, verzucht ze.  Om het nog wat complexer te maken gaan ze bovendien met z'n zessen in hetzelfde huis wonen én beslist  Yū om, vanuit praktische overwegingen, naar dezelfde school als Miki te gaan. Voorwaar een explosieve emotionele cocktail, nog pittiger gemaakt door de – al dan niet werderzijdse – verliefdheid van Miki op de knapperd  Yū. Doorheen de serie wordt hun relatie beïnvloed en beproefd door de andere personages die hun pad kruisen. 
Wat doet de confituur in de titel? Dat vroeg ik me ook af, klaarblijkelijk noemt Miki Yū  "Marmalade Boy" omdat ze denkt dat hij, alhoewel “zoet” aan de buitenkant, binnen heel wat bitters te verbergen heeft..  Marmalade boy is eigenlijk een klassieke, vertederende, zoete tienermeisjes manga. Het gaat vooral over romantiek en de onmogelijke dingen die voorvallen in het leven van een puber. Over de twijfel bij de eigen gevoelens, het gissen naar de gevoelens van de andere … kortom over romantiek, of had ik dat al gezegd? Gelukkig zit er in deze reeks ook voldoende humor om tussen door de liefdesverklaringen heen te kunnen glimlachen. [Hans Coppens] Verberg tekst

Marmalade Boy (ママレード·ボーイ, mamarēdo bōi ) is een shōjo manga door Wataru Yoshizumi die van 1999 tot 1995 werd geserialiseerd door uitgeverij Shūeisha in het maandblad Ribon.  De afleveringen zijn later verzameld in tien tankōbon volumes , waarvan er acht delen zijn uitgegeven in het Nederlands bij uitgeverij Glénat.
Het verhaal heeft twee centrale personages. In de eerste plaats een jong meisje, Miki Koishikawa genaamd, en een jongen van dezelfde leeftijd, Yū “meisjes plagen is liefde vragen” Matsuura. De ouders van deze twee tieners hebben besloten om omstandig aan partnerruil te doen waarbij de vader van Miki trouwt met de moeder van Yū en omgekeerd. Miki is enorm geschokt door deze beslissing. “Dat was het begin van mijn dagen van oeverloos lijden”, verzucht ze.  Om het nog wat complexer te maken gaan ze bovendien met z'n zessen in hetzelfde huis wonen én beslist  Yū om, vanuit praktische overwegingen, naar dezelfde school als Miki te gaan. Voorwaar een explosieve emotionele cocktail, nog pittiger gemaakt door de – al dan niet werderzijdse – verliefdheid van Miki op de knapperd  Yū. Doorheen de serie wordt hun relatie beïnvloed en beproefd door de andere personages die hun pad kruisen.
Wat doet de confituur in de titel? Dat vroeg ik me ook af, klaarblijkelijk noemt Miki Yū  "Marmalade Boy" omdat ze denkt dat hij, alhoewel “zoet” aan de buitenkant, binnen heel wat bitters te verbergen heeft..  Marmalade boy is eigenlijk een klassieke, vertederende, zoete tienermeisjes manga. Het gaat vooral over romantiek en de onmogelijke dingen die voorvallen in het leven van een puber. Over de twijfel bij de eigen gevoelens, het gissen naar de gevoelens van de andere … kortom over romantiek, of had ik dat al gezegd? Gelukkig zit er in deze reeks ook voldoende humor om tussen door de liefdesverklaringen heen te kunnen glimlachen. [Hans Coppens] Verberg tekst

Marmalade Boy (ママレード·ボーイ, mamarēdo bōi ) is een shōjo manga door Wataru Yoshizumi die van 1999 tot 1995 werd geserialiseerd door uitgeverij Shūeisha in het maandblad Ribon.  De afleveringen zijn later verzameld in tien tankōbon volumes , waarvan er acht delen zijn uitgegeven in het Nederlands bij uitgeverij Glénat.
 Het verhaal heeft twee centrale personages. In de eerste plaats een jong meisje, Miki Koishikawa genaamd, en een jongen van dezelfde leeftijd, Yū “meisjes plagen is liefde vragen” Matsuura. De ouders van deze twee tieners hebben besloten om omstandig aan partnerruil te doen waarbij de vader van Miki trouwt met de moeder van Yū en omgekeerd. Miki is enorm geschokt door deze beslissing. “Dat was het begin van mijn dagen van oeverloos lijden”, verzucht ze.  Om het nog wat complexer te maken gaan ze bovendien met z'n zessen in hetzelfde huis wonen én beslist  Yū om, vanuit praktische overwegingen, naar dezelfde school als Miki te gaan. Voorwaar een explosieve emotionele cocktail, nog pittiger gemaakt door de – al dan niet werderzijdse – verliefdheid van Miki op de knapperd  Yū. Doorheen de serie wordt hun relatie beïnvloed en beproefd door de andere personages die hun pad kruisen. 
Wat doet de confituur in de titel? Dat vroeg ik me ook af, klaarblijkelijk noemt Miki Yū  "Marmalade Boy" omdat ze denkt dat hij, alhoewel “zoet” aan de buitenkant, binnen heel wat bitters te verbergen heeft..  Marmalade boy is eigenlijk een klassieke, vertederende, zoete tienermeisjes manga. Het gaat vooral over romantiek en de onmogelijke dingen die voorvallen in het leven van een puber. Over de twijfel bij de eigen gevoelens, het gissen naar de gevoelens van de andere … kortom over romantiek, of had ik dat al gezegd? Gelukkig zit er in deze reeks ook voldoende humor om tussen door de liefdesverklaringen heen te kunnen glimlachen. [Hans Coppens] Verberg tekst

Marmalade Boy (ママレード·ボーイ, mamarēdo bōi ) is een shōjo manga door Wataru Yoshizumi die van 1999 tot 1995 werd geserialiseerd door uitgeverij Shūeisha in het maandblad Ribon.  De afleveringen zijn later verzameld in tien tankōbon volumes , waarvan er acht delen zijn uitgegeven in het Nederlands bij uitgeverij Glénat.
Het verhaal heeft twee centrale personages. In de eerste plaats een jong meisje, Miki Koishikawa genaamd, en een jongen van dezelfde leeftijd, Yū “meisjes plagen is liefde vragen” Matsuura. De ouders van deze twee tieners hebben besloten om omstandig aan partnerruil te doen waarbij de vader van Miki trouwt met de moeder van Yū en omgekeerd. Miki is enorm geschokt door deze beslissing. “Dat was het begin van mijn dagen van oeverloos lijden”, verzucht ze.  Om het nog wat complexer te maken gaan ze bovendien met z'n zessen in hetzelfde huis wonen én beslist  Yū om, vanuit praktische overwegingen, naar dezelfde school als Miki te gaan. Voorwaar een explosieve emotionele cocktail, nog pittiger gemaakt door de – al dan niet werderzijdse – verliefdheid van Miki op de knapperd  Yū. Doorheen de serie wordt hun relatie beïnvloed en beproefd door de andere personages die hun pad kruisen. 
Wat doet de confituur in de titel? Dat vroeg ik me ook af, klaarblijkelijk noemt Miki Yū  "Marmalade Boy" omdat ze denkt dat hij, alhoewel “zoet” aan de buitenkant, binnen heel wat bitters te verbergen heeft..  Marmalade boy is eigenlijk een klassieke, vertederende, zoete tienermeisjes manga. Het gaat vooral over romantiek en de onmogelijke dingen die voorvallen in het leven van een puber. Over de twijfel bij de eigen gevoelens, het gissen naar de gevoelens van de andere … kortom over romantiek, of had ik dat al gezegd? Gelukkig zit er in deze reeks ook voldoende humor om tussen door de liefdesverklaringen heen te kunnen glimlachen.
[Hans Coppens] Verberg tekst

Marmalade Boy (ママレード·ボーイ, mamarēdo bōi ) is een shōjo manga door Wataru Yoshizumi die van 1999 tot 1995 werd geserialiseerd door uitgeverij Shūeisha in het maandblad Ribon.  De afleveringen zijn later verzameld in tien tankōbon volumes , waarvan er acht delen zijn uitgegeven in het Nederlands bij uitgeverij Glénat.
Het verhaal heeft twee centrale personages. In de eerste plaats een jong meisje, Miki Koishikawa genaamd, en een jongen van dezelfde leeftijd, Yū “meisjes plagen is liefde vragen” Matsuura. De ouders van deze twee tieners hebben besloten om omstandig aan partnerruil te doen waarbij de vader van Miki trouwt met de moeder van Yū en omgekeerd. Miki is enorm geschokt door deze beslissing. “Dat was het begin van mijn dagen van oeverloos lijden”, verzucht ze.  Om het nog wat complexer te maken gaan ze bovendien met z'n zessen in hetzelfde huis wonen én beslist  Yū om, vanuit praktische overwegingen, naar dezelfde school als Miki te gaan. Voorwaar een explosieve emotionele cocktail, nog pittiger gemaakt door de – al dan niet werderzijdse – verliefdheid van Miki op de knapperd  Yū. Doorheen de serie wordt hun relatie beïnvloed en beproefd door de andere personages die hun pad kruisen. 
Wat doet de confituur in de titel? Dat vroeg ik me ook af, klaarblijkelijk noemt Miki Yū  "Marmalade Boy" omdat ze denkt dat hij, alhoewel “zoet” aan de buitenkant, binnen heel wat bitters te verbergen heeft..  Marmalade boy is eigenlijk een klassieke, vertederende, zoete tienermeisjes manga. Het gaat vooral over romantiek en de onmogelijke dingen die voorvallen in het leven van een puber. Over de twijfel bij de eigen gevoelens, het gissen naar de gevoelens van de andere … kortom over romantiek, of had ik dat al gezegd? Gelukkig zit er in deze reeks ook voldoende humor om tussen door de liefdesverklaringen heen te kunnen glimlachen.
[Hans Coppens] Verberg tekst

Deze zwart-witstrip draait om een Japans meisje, Miki, en de start van (romantische) veranderingen in haar leven. Het serieuze accent op het verloop van relaties gaat gepaard met nodige humor in tekst en beeld. Het is een doorlopend verhaal met een vrij traditionele tijdsopzet. De leeswijze is Japans. Per pagina zijn er circa vijf illustraties, tekstdialogen staan in ballonnen. Onomatopeeën en enkele emoties zijn in karakterschrift, vertaald in Nederlands of Engels, en staan los in de illustraties. Soms is er een auteursmonoloog die haar keuzes verduidelijkt. Verhaallijnen wisselen elkaar af en vinden plaats rondom de middelbare school/het thuisleven. Het perspectief is vooral gezien vanuit Miki, waardoor andere personen letterlijk en figuurlijk als een mysterie overkomen: dit maakt de lezer nieuwsgierig. Begrijpelijk Nederlands; wel wijkt ze tijdens dramatische dialogen af van de spreektaal van de jonge figuren: de volwassen formulering komt dan ouderwets, zelfs gekunsteld over. De humoristische dialogen zijn echter vlot en herkenbaar voor een breed publiek. De strip groeide uit tot animatie televisieserie, een animatiefilm en is vertaald in diverse talen. Qua Japanse tekenstijl/verhaallijn: shôjo (letterlijk: jonge meisjes) manga. Verberg tekst